Liberallere Evet Dedirtmenin Yedi Yolu

Bizim liberaller anayasaya evet demeye karar verdiler de düpedüz söylemeyi kendilerine yediremiyorlar. Biri “Yetmez ama Evet,” diyor, diğeri “AKP’ye Hayır, Referanduma Evet” diyor. Daha önce de aynı kafa Havet diye bir kelime armağan etmişti dil çöplüğümüze.

Velhasıl evet diyebilmek için dilbilgisinin ve mantığın sınırlarını zorluyorlar, oysa öğrenmeleri gereken basit bir mantık kuralı var: Ama, Evet’i değillemez. Başına bin tane de Ama koysan Evet yine Evet’tir

 Baktık ki 12 Eylül anayasasının yeni bir versiyonunu koşa koşa evetlemeye gidecekler, politik namusu kurtarmalarının imkanı yok, bari zevahiri kurtarsınlar diye onlara bir dizi gerekçe bulduk. Zevahiri Kurtarma Timi’miz ZEKUT, liberallerin hizmetinde!

1. Sarhoştum ama Evet: Bu çok faydalı bir açıklamadır. Hem içki yasağına karşı çıkıldığı gösterilerek AKP’yle araya kalın bir çizgi çizilmiş olur, hem de AKP’nin istediği oy atılmış olur. Bir rezalete karıştı diye bir sarhoşu suçlamak kimin aklına gelir ki?

2. Hatırlamıyorum ama Evet: Önceki mazaretle bağlantılı olarak da kullanılabilir (Örn. “Abi çok içmiştim, Evet demişim, hatırlamıyorum”). Ama bağımsız olarak da belli bir gücü vardır. Unutkanlıklar her gün hepimizin başına geliyor. Yeni değişikliklerin aslında hiçbir şeyi değiştirmediği, yenisinin de eskisiyle özünde aynı olduğu gibi ufak ayrıntılar unutulmuş, çok mu? 12 Eylül’ün üstünden 28 yıl geçmiş yahu, insan kendi adını unutur.

3. Nasıl yani, orası nikah masası değil miydi?: Öncekiler gibi bir ‘bilinçdışı’ açıklamasıdır. Sonuçta oy pusulası, damga vurmak üzere bir masaya konulmaktadır, o masa da pekala nikah masası sanılabilir. İnsan beşer, elbet şaşar, sonunda kendini AKP’yle bir yastıkta kocarken bulmak da var.

4. Ben zaten Evet diyecektim, AKP benden önce dedi: “İlahi! AKP senden uzun yaşayacak desene,” denilerek hoş görülmeyi sağlayan bir yöntemdir. Zaten bir insanı bir fikre getirmenin en iyi yolu, onun kendi fikri olduğu izlenimini verdirmektir, ama burasını karıştırmamak gerekir. Bu mazeretin tek boşluğu vardır, “Sen neden egemenler adına kafa çalıştırıyorsun ki?” sorusuna cevap verememesidir.

5. Hayata olumlu bakıyorum: Mistik mazeret olarak da adlandırılır. Böylece aslında tek derdinin etrafa negatif enerji saçmamak, çakraları çakmamak olduğu mesajı verilir. Evet görünce dayanamayan bir insandan sempatik ne olabilir dünyada?

6. Ne yani 12 Eylül Anayasası mı kalsın?: Öncekinin aksine, pür politik bir mazerettir. Bu mazereti kullanırken, “Bir ihtimal daha var , o da sandığa gitmemek mi dersin?” fikrinin akla gelmemesi için çok çaba harcamak gerekir.

7. Belirli bir açıdan bakıldığında farklı görülmesi gereken önceki deneyimlerin ışığında bunları aşmak lazım hoşgörü ve yeni bir ufuk gibi bir yaklaşımla ne kadar da olsa, gerçi, bir yandan da, şunu da ehemmiyetle tebarüz ettirmeliyim ki, binaenaleyh, hatta, yine de, ne var ki, hatta iki kez oldu, fakat, lakin, ama, Evet: 12 Eylül’ün bütün faşist uygulamalarını sürdüren bir anayasaya basitçe evet denildiği gerçeğini gizlemek için harika bir yöntemdir.

Şimdi liberallerimiz gönül rahatlığıyla evet diyebilir, hem devletin hem de hükümetin onları götürmek istediği yere götürmesine kılıflardan kılıf beğenebilir. Zekalarının düzene yedeklenmek için başka mazeretler bulabileceğine kuşku yok. Yine de bizden canavar gibi yedi mazeret. Gerçi, “yetmez ama!”