Boykot Abla sorularınız için burada

Topraksız köylünün toprağı, dertlerimizin dermanı Boykot Abla

Muhterem Referandumcular, sevgili „Yetmez ama Evet“ciler, „Hayır'da hayır vardır“cılar, „Mührüm evet'e“ciler, bana yolladığınız binlerce mail için ne kadar teşekkür etsem az. İnanın bu ablanız sizi çok seviyor, sabah akşam iyiliğiniz için duacı oluyor. Elimden geldiği kadar sorularınıza yanıt verdim, yanıt veremediklerim gücenmesinler, „Ablamız bizi sevmiyor mu?“ diye vesvese etmesinler, sabırla koruk şarap olurmuş, sıra hepinize gelecek diyor, incitmeden gözlerinizden öpüyorum.

-Rumuz:Tomruk

Lan sevgili Boykot Abla, sen oylamaya gitmeyince aslında „evet“ demiş olacaksın ama bunu erkekçe demeye cesaret edemediğinden „boykot“ diyorsun. Senin o boykot diyen dillerini seveyim.

-Sevgili Tomruk'um, matematik bilmezim, sexistim, hırçınım, yarılmamış kütüğüm, bu tarz bu eda senin suçun değil yavrucuğum. Kim olsa o hamasi, milliyetçi, kör, bağnaz, ezberci, patriarkal eğitimle sistemin kulu kölesi edilse, üstüne YÖK cilası çekilse suyu katılmamış faşist olurdu. Üzülme evladım. Bak azıcık matematik yapalım, eğer referanduma gitsem -kesseler gitmem de sırf anlayasın diye diyorum- illa „hayır“ diyeceğimi nereden biliyorsun? „Evet“ dersem senin havuzdaki payın küçülmeyecek mi akıllım? Madem baştan kaybedeceğini kabullenmişsin, hırsını neden benden çıkarıyorsun a evladım?

-Rumuz:Gamzedeyim şifa bulmam

Saygıdeğer Boykot Hanımefendi, sizi ve içtenliğinizi anlıyorum, inanınız gönlüm sizden yana. Ancak bu memlekette, siyasetçilerde nerede o yüz, halkın %90'i boykot etse, bunlar sandığa giden %10'un yüzde 47'siydi, %60'ıydı diye kavga ederler. Siz arada hırpalandığınızla kalacaksınız. Makul olmak gerek değil mi efendim?

Pek kıymetli gamzeli beyefendiciğim, bu kadar içli, bu kadar hüzünbaz olmayınız, efendim. Anlaşılan yaşınız, yaşıma uygun aman yani demek istiyorum ki, siz de görmüş geçirmiş taifedensiniz, hattı zatında. Bilmem anımsar mısınız, darbeden sonra böyle seçime, anayasa oylamasına gitmeyenlere para cezası koymuşlardı, ardından ANAP iktidarı da bunu hiç acımasız uygulamamış mıydı, umurlarında olmasa yaparlar mı canım efendim? Ya gerçek anlamda boykottan söz edilebilecek ilk seçimin (yaklaşık %15) „az yoğunluklu iç savaş“  zamanına, 1991'e denk gelmesi tesadüf müydü? Doğru, çok karanlık günlerdi ama kabul edin, içimizde kurtuluşa dair umut daha büyüktü. Nedenini hatırladınız mi? Arada kalıp öyle de olsa böyle de olsa dayak yiyecek rolü biçilmemişti bize, kavganın tarafıydık. Karşımızda ordusuyla, politikacısıyla, işvereniyle, toprak ağasıyla, korucusuyla, YÖK'ün rektörleriyle, derin katilleriyle tüm egemenler ve hizmetkarları. Üstelik o rolü kendimiz biçmiştik üstümüze, gayet de yakışmıştı. Bırakınız omuz vermeyiniz, payanda olmayınız yıkılmakta olana. Korkmayınız, kulağınızı dayayınız toprağa, o şarabi eşkıyaların nal seslerini duyacaksınız.

-Rumuz: Mihrabım diyerek

Boykot Ablacığım, BDP bile şimdilik yarım ağızla, yarın belki açıkça evet derken, bu kadar inat neden? Yarın mahcup olacaksınız, demedi demeyin!

Sana beni yanlış anlatmışlar çocuğum. Hiç bende elma şekeriyle kandırılacak göz var mı? Ya hu ben BDP boykot ediyor diye boykot etmiyorum ki onlar vazgeçince, vazgeçeyim? Ah ah, Evliya Turgut Özal Efendi Hazretleri buyurmuşlardı ki: “Seçimden önce zam yapacak kadar enayi miyim?“ O zamanlar edep vardı, vatandaşına dürüst politikacılar vardı. Bu yeniler öyle mi? Allah'tan her devirde iktidarımızın göz nuru Abdülkadir Aksu'lar, Cemil Çiçek'ler var da, insan biraz olsun rahatlıyor. Hatta Cemil Bey'i en son Kandil'e geri dönenlerin ardından „Vallahi bir sünnetsiz bırakmam“ diye koşarken görmüşler. Bunca genç, bacağına acar, eline hafif politikacı varken, bu yaşta adamcağızın vatanımız için, Kürt vatandaşlarımız için katlandığı fedakarlığa bak!  Amaaan konu dağıldı, böyleyken böyle evladım.

Rumuz: Lenin'le başım dertte

Boykot, sana bir Leninist olarak teessüf ediyorum. Orada burada hakkımda liberal, iktidar yalakası, bel kemiksiz filan diyormuşsun. Ben bir Leninist olarak diyorum ki, „yetmez ama evet“ Hele bir sor niye öyle diyorum? Şu referandumu bir atlatalım, ben ertesi gün iktidarın yakasına yapışacağım, daha iyisini isteyeceğim. O zaman olmazsa sen gör bendeki boykotu; daha ne kahvaltıya giderim, ne sayın başbakanımın karşısında gerdan kırarım, ne de partililere ders veririm. İnan bak çok samimiyim, hatta tek ve sadece benim dostum Hrant'ı Nazi savunmasıyla savundular ya, nasıl kahroldum bilemezsin, o kadar da anlattımdı, dinlememiş dersi keratalar. Ayriyetten rahmetli Lenin de Duma seçimleri sürecinde çayını semaverden iki şekerli kıtlama içmişti, ben eskiden çayımı üç şekerli paşa çayı olarak içerdim, şimdi o yüzden iki şekerli kıtlamaya döndüm. Bir daha benim gibi Leninistlere laf ederken umarım yüzün kızarır. Bak Lenin'in başına yemin içtim, yoksa ağzımı çok feci bozacağım.

-Sakin ol yiğidim, geç otur! Kızlaaar şarap ve et getirin. Crom aşkına, bu ne şiddet bu celal? Sen şimdi yanlış paralel evrene gelmişsin canım, tipik bir dönel kavşaktan yanlış çıkış vakası. Leninistlerin silahlı savaşım verdikleri, devrim, proletarya diktatörlügü gibi hedeflerinin olduğu evren bir sonraki çıkışta.

Bak asi ruhlum, çılgın zaptiyem, ezberi kuvvetlim, orada burada değil, yüzüne yüzüne söyledim ama bile bile..Neyse, anlaman için çok basit konuşacağım: Sen ne zaman bir iktidarın durup dururken hak dağıttığını gördün? Bu insanlar bunca yıllık iktidarlarında hangi sözlerini yerine getirdiler, seçim barajını mı düşürdüler, dokulmazlıkları mı kaldırdılar, türbanı serbest mi bıraktılar, YÖK'ü mü kaldırdılar? Polis Vazife ve Selahiyetleri Kanunu çıkaran, Tekel isçilerini coplatan, seçilmiş Kürtleri, taş atan çocukları tutuklattıran, işsizligi %20'lere çıkaran, gelir dağılımınındaki bozukluğu, dış borçları katlayarak artıran, kamu mallarını yok pahasına yabancı şirketlere devreden, üretimi sıfırlayan, tarımı bitiren, linçlere zemin hazırlayan, onaylayan, ölüm oruçcularını ölüme terk eden, darbecilerle kol kola sırıtan babam mıydı? Açılım dedikleri şeyden, Kürtlere kan ve nefret, kızılbaşlara asimilasyon, Romanlara pogrom çıkaran da mı babamdı? O anayasa teklifini ne idüğü belirsiz kişilere hazırlatıp önümüze ya ye ya geber diye atan da mı babam? Anneannemin bir lafı vardı, „ne becerdin ki elime, ne sıvıyam yüzüne“ diye. Bunlar ne becerdi de, hangi sözlerinde durdular da böyle önlerine cansiperane atlıyorsun? Haydi geç bunları dünyanın hangi yerinde bir Leninist, düzen partilerinden himmet bekleme zavallılığına düşmüştür? Leninistlerin derdi doğrudan kapitalizmledir, faşizmledir, emperyalizmledir, kendilerini iktidarın alternatifi olarak konumlandırırlar. Sen utanmadan, bunlarla çatışmaya girmek yerine, egilip bükülerek kırıntı beklemeni legalleştirmek için, içi pratikte doldurulmuş kavramları bile revize etmeye cür'et ettin, herkesin kör, alemin sersem olmadığını en nihayetinde fehim edince, tuttun bu sefer kendine Lenin’i kalkan etmeye kalktın ama o da yenmiyor, e artık kabul et, çocuğum, koca bir hayat yalan dolan üstüne kurulmaz, yuva yıkanın yuvasını yıkarlar, at binenin kılıç kuşananın, dağ dağa kavuşmaz, insan insana kavuşur.

Bak canım evladım, artık kimliğini inkar yerine, uzlaş kendinle, içinden gelerek, inandığın şeyi haykır dağlara taşlara “liberalim işte, liberalim ulan, utanmıyorum“ diye bir bağır, inan cok rahatlayacaksın, o göstermelik sosyalist özentisi hayatına son ver, bak genç siviller, 3h'liler açmış kucaklarını seni bekliyorlar, sakin sevmezler beni diye korkma, kör kuşun kör alıcısı! Haydi canım, az biraz cesaret, kopar zincirlerini gülsarı! -ah sarı dedim de sarı liberallerin rengidir, sence bunlar tesadüf olabilir mi?-